Aydınlık, 1921 yılı Haziran ayında Türkiye sosyalist hareketinin önderlerinden Dr. Şefik Hüsnü Değmer önderliğinde yayına başladı. Dergi, Türkiye’nin sömürgeleştirilmesine karşı çıkıyor ve Kurtuluş Savaşı’nı destekliyordu. Türkiye İşçi Köylü Sosyalist Fırkası’nın yayın organı niteliğindeki Aydınlık, 6 sayı çıktıktan sonra kapatıldı. 1922 Temmuz’unda tekrar yayımlanmaya başladı. 1922 Ekim, 1923 Kasım ve Aralık’ta yayını tekrar engellendi. 1924 yaz aylarından itibaren 20 günde bir “Fevkalade Amele Nüshaları” diye bilinen özel işçi sayıları çıkarmaya başladı. 1925 Şubat’ında patlak veren Şeyh Sait isyanı sırasında Takrir-i Sükun Yasası ve Bakanlar Kurulu kararıyla 12 mart 1925’te tekrar kapatıldı. Şefik Hüsnü ve 12 arkadaşı İstiklal Mahkemesi’nde ağır hapis cezalarına çarptırıldılar. Nazım Hikmet de bu ilk Aydınlık’ın mahkûm olan yazarları arasındaydı.1968 yılı Kasım’ında Aydınlık aylık dergi olarak, Doğu Perinçek ve Vahap Erdoğdu önderliğinde yeniden yayımlandı. Derginin Hikmet Kıvılcımlı ve Mihri Belli’nin de aralarında bulunduğu geniş bir yazar kadrosu vardı. Türkiye sosyalist hareketinin teorisinin oluşturulmasında ve Milli Demokratik Devrim stratejisinin belirlenmesinde önemli rol oynadı. 1970 Ocak 15. sayıdan itibaren “Proleter Devrimci Aydınlık-PDA” ve “Aydınlık Sosyalist Dergi” adlarıyla ikiye bölündü. Proleter Devrimci Aydınlık, 12 Mart öncesinde haftalığa dönüştü. Her iki Aydınlık 12 Mart 1971 darbesinden sonra Nisan 1971 sonunda Erim hükümetinin Balyoz harekâtıyla kapatıldı.
Aydınlık’ı 1968 yılında yeniden yayınlayanlar ve Aydınlık’ın devrimci mirasını sürdürenler, mücadeleye Proleter Devrimci Aydınlık’ta devam etmişlerdi. Aydınlıkçı diye anılanlar da onlardı. Bu nedenle Aydınlık’ı 12 mart döneminden sonra Doğu Perinçek’in önderlik ettiği Parti devam ettirdi.
Aydınlık, haftalık dergi olarak Kasım 1974’te yeniden yayımlandı. Ancak Şubat 1975’e kadar 14 sayı çıkarılabildi. Sıkıyönetim tarafından kapatıldı. Sıkıyönetimin kalkması üzerine Ekim-1975’te bu kez aylık teorik dergi olarak yayınına devam etti. 30 sayı yayımlandıktan sonra Mart-1978’de yerini günlük Aydınlık gazetesine bıraktı. 2.5 yıl süreyle her gün yayımlanan Aydınlık, 1925, 1971, 1975’te olduğu gibi, 12 Eylül 1980 günü askeri yönetim tarafından kapatıldı. Türkiye tarihinde sıkıyönetimlerce dört kez kapatılmış ikinci bir yayın organı yoktur. Aydınlık’ın 1978-1980 arası Kontrgerillaya karşı yürüttüğü mücadelesi, gerçekleri açıklama kampanyaları ve haberciliği o tarihlerden beri kaynak olarak kullanılıyor. 1978-80 dönemi Aydınlık’ında, başyazar Doğu Perinçek yanında Cemal Süreya, Muzaffer Buyrukçu, Rıfat Ilgaz, Tahir Özçelik, Sina Çıladır, Nimet Arzık, İsmet Zeki Eyüboğlu, Abdullah Rıza Ergüven ve Nezih Coş’un yazıları yayımlandı.
13 yıllık zoraki bir aradan sonra 1 Mayıs 1993 - Nisan 1994 arasında günlük olarak hayatını sürdürenAydınlık’ın Genel Yayın Yönetmenliğini Ferit İlsever, başyazarlığını Aziz Nesin yaptı. Köşe yazarları arasında Doğu Perinçek, Feroz Ahmed, Metin Altıok, Burçay Anger, Prof. Dr. Korkut Boratav, Yücel Çağlar, Y. Savaş Emek, Cezmi Ersöz, Şükrü Günbulut, Prof. Dr. Ahmet İnam, Fethi Naci, Baskın Oran, Fikret Otyam, Prof. Dr. İzzettin Önder, Şule Perinçek, Hasan Yalçın, Hilmi Yavuz yer aldı. Jandarma Genel Komutanı Eşref Bitlis’e suikastı, Hizbullah eylemlerini ve diğer Şeriatçı faaliyeti, Çiller’in ABD vatandaşlığını ortaya çıkaran, özelleştirmeye net tavır alan, 28 Şubat’a giden yolu açan Aydınlık, Türkiye basınında bir ekol oldu.
Günlük yayınına ara veren Aydınlık, Nisan 1994’ten bu yana haftalık olarak yayınını sürdürüyor. Genel Yayın Yönetmenliğini Ferit İlsever’in, Başyazarlığını Doğu Perinçek’in yaptığı dergi, Susurluk’un ortaya çıkmasında başrolü oynadı. Aydınlık, küreselleşmeciliğe, ikinci cumhuriyetçiliğe, mafya-tarikat-gladyo sistemine karşı, Cumhuriyet Devrimini tamamlama eksenindeki yayınlarıyla dikkati çekiyor.
